Letra de Pozoia (Veneno Versi�n Euskera) - Ciclonautas

Zenbat arrazoi gautxoak jakintzua den hori
haize berriak etoriiko dira.
Ez dezada negarrik izan truboiak apurtzean.
Ez dezala ito nere kantua.
Bodator kalanbreajabe berdinekin,
ez dezala ito nere kantua,
parea bodator bere erpe beltzekin
nire hezurrak txikitxera
kusko duzu...

Odola dela pozoi bokarra,
arrastrea datorren takira,
oliatokiko palua izan Gabe
kolpeka hegoak lumatu.

Zenbat arrasoi txangoak bereb sentimenduan
ureek iraungo dutela.
Zenbat alanbre zikin inguartze gogoarekin,
bertsoa ezin da kartzelaratu.
https://www.coveralia.com/letras/pozoia--veneno-version-euskera--ciclonautas.php
Amarrea berriz bodator, burugogorrak izanda ere
askatuak ikusiko gaituzte.
Ta bere segekin belarra mozten badute
belar berria jaioko da, ikusiko duzu.

Odola dela pozoi bokarra,
arrastrea datorren takira,
oliatokiko palua izan Gabe
kolpeka hegoak lumatu.

Odola dela pozoi bokarra,
arrapariek datozen takian,
pozua itzua izan ez dadilla
(nire) negarrok presan egin dezala.

Pozoia odolean...
kolpeka hegoak lumatu.